Hello!

Afgelopen maandag moesten we naar de huisarts,daar bleek inderdaad dat het consultatie bureau gelijk had en daarom zijn we toen straks naar het ziekenhuis geweest voor rontgen fotos.

Toch is het allemaal wel heel spannend en eng,het is ook zo raar ..
Ik bedoel als je er zo ziet,als je weet hoe ze is dan is het zo verwarrend er lijkt immer niets mis te zijn met haar in het eerste opzicht.
Toch blijft het dagen op de achtergrond in je hoofd en het besef wil je dan ook geen plaats geven.

Ik bedoel zieke kinderen en zieke mensen horen in een ziekenhuis en kinderen en mensen die ziek zijn.

Chloe is zo een lief vrolijk kindje,je kan je haast niet voorstellen dat er gewoon echt wat mis is thans dat wil je gewoon niet :P

Ik vind het dan ook zelf erg moeilijk allemaal en ben blij dat mn moeder met me mee is gegaan en me eigenlijk met alles steunt.

Hoe doen mensen dat? je kind niet anders behandelen terwijl je wel weet dat er iets mis is?

Hoe weetje dat als je iets doet je haar niet pijn doet? Hoe moet je in godsnaam geen rekening houden met het feit dat er eigenlijk geen rekening mee gehouden moet worden.
Nou ja nog even niet dan.

Nadat het bekend was betrapte ik mezelf er op dat ik chloe opeens als een heel ander kind behandelde ik wou der liever even niet meer vast houden,liever niet meer de dingen doen die ik normaal met er deed.
Ik liet er alleen nog in der box liggen en was super voorzichtig en hartstikke bang.
Ik was bang dat ik er pijn zou doen en dat ik het misschien wel erger zou maken.

Chloe daarin tegen was uiteraard nog geheel het zelfde ;)
En mijn escapdes werden dan ook rijkelijk beloond met een boel gemopper en gedonder.

En als je dan denkt alles gehad te hebben die dag moet je natuurlijk niet vergeten dan ze der prikjes gehad had,
Hele nare en na een aantal uur was ze ook helemaal van slag toen deze begonnen in te werken.

Het was opeens een heel ander kind,en ik was echt te einde raad :P
was gewoon ook echt alles tegelijk die dag.

Maar het is helemaal goedgekomen en ze was al snel weer de oude.
Op der beentjes had ze een paar flinke blauwe plekken van het prikken maar ...
het is goed gekomen en vandaag was ze in het ziekenhuis weer super zoet ;)

Nu ligt ze nog even heerlijk te slapen,lekker hoor even kunnen bloggen even wat kunnen eten en dan is het zo alweer tijd voor een flesje :)

Liefs
Netty